adios a mariquña

Cando ti vas pra lonxe, eu voy pra vello,
un adiós Mariquiña , mandarte quero
que la morte vo diaño, rondando van las tellas
do meu tellado.
Cando deixes as costas da nosa terra,
sin luz ni poesia quedara en elas
cando te marches vaise contigo, o angel la miña garda
bondiña , mensalleira,da branca plua, parlalle a los emigrados
de la patria sua, dilles mimosa que de eles aparta Galicia chora
dille que pra seus lares tomen laciña, que sin eles no queren
pintar as viñas , regar os regos, ni maduran as castañas
en los castiñeiros dilles que non nai terra con na nostra,
ni mais dulgentes paisalles ni fresca sombra,  ni puros ceos ni lúa
mais indulgente en el firmamento,

agora bondiña, voa e que te guie a nosa señora  agora bondiña
 voa lilleira..... la la la lai la la la